วันศุกร์ที่ ๒๕ เมษายน พ.ศ. ๒๕๕๑

วิทยฐานะ.......ผลงานทางวิชาการ

ปิดภาคเรียนนี้กลับไปช่วยพี่ช่วยน้องดูแลแม่ที่แก่มากแล้ว จิตใจว้าวุ่น อีกไม่กี่เดือนเงินเดือนก็จะเต็มขั้น ตันแน่ๆ.....อายุราชการเหลืออีกสิบปี เป็นหัวหน้างานวิชาการ แต่ไม่ทำผลงาน เป็นได้ไง?....ไม่พัฒนาตนเอง อายรุ่นน้อง เขาเลื่อนแท่งเงินเดือนใหม่ เราทำงานได้เลื่อน 1 ขั้นต่อกันสามครั้ง.......แต่ไม่เคยได้เลื่อนแท่งเพราะยังไม่ได้สมัคร ปีที่ผ่านมาสมัครขอรับการประเมินเพื่อเลื่อนวิทยฐานะ แต่สละสิทธิ เมื่อเห็นน้องสาวสมัครเช่นกันจึงคิดช่วยน้องก่อน เพื่อจะได้ไม่ล่มทั้งคู่ น้องสาวผ่านฉลุย ปีนี้ตัดสินใจทำผลงานทางวิชาการเพื่อขอเลื่อนวิทยฐานะแน่ๆ มองดูตัวเอง คิดมั่วไปหมด จิตคิด แตก ดับ เป็นเช่นนี้ตลอด จับคอมพิวเตอร์เตรียมงานคราใด มารผจญมากมาย จะทำอย่างไรดี คำถามนี้วนเวียนอยู่ในหัว.......คุณเป็นเหมือนฉันมั้ย???.....

มีเพื่อนถามว่า พี่ไม่จ้างเขาทำหรือ?....ฉันตอบโดยไม่ต้องคิดว่า.....ไม่....ไม่มีเงินมากพอ ให้ลูกเรียนหนังสือแม่ก็แทบจะกินเกลือแล้ว ...อ๊ะ..อ๊ะ...อย่าคิดนะว่า ถ้ามีเงินแล้วจะจ้างละซิ..... ไม่มีทางเสียหรอก

ฉันคงจิตไม่นิ่งพอ ไม่มีสมาธิในการเตรียมงาน

วันนี้มีรุ่นน้องโทรศัพท์มาคุย เขาทำรายงานการใช้บทเรียนสำเร็จรูปเป็นผลงานทางวิชาการ ราคาห้าหมื่น ฉันกลืนน้ำลายที่เหนียวหนับอยู่ในคอ เพื่อนของฉันเล่าให้ฟังว่ามีคนไปจ้างทำผลงานทางวิชาการ เป็นหนังสือส่งเสริมการอ่าน จำนวน 12 เล่ม หนังสือสวยมาก น่าอ่านทีเดียว ราคาแปดหมื่น ฉันยิ่งคอแห้งไปกว่าเดิม
เดือนตุลาคมที่จะถึงมีข่าวการประเมินแบบใหม่ มีการเอาผลคะแนน NT เข้ามาร่วมตัดสิน (ท่านรัฐมนตรีแต่ละท่านก็มีวิธีการบีบ คั้น สร้างวิธีการจัดการกับลูกไก่ในกำมือ รู้สึกว่าแต่ละท่านจะสนุกสนานแบบลักษณะของคนเป็นโรคจิตกับข้าราชการ) ครูก็เลยแห่สมัครรอบเดือนเมษายนกันเพียบ

ฉันแก่ลงมั้ง????....พออบรมที ก็มีแรง ความคิดโลดแล่น กระดี๊กระด๊า...ผ่านเลยไปเจออุปสรรคก็ท้อแท้หมดเรี่ยวแรงเหมือนเดิม...เมื่อช่วยเพื่อนทำใบสมัครมีความรู้สึกว่าตนเองก็มีโอกาสมากกว่าคนอื่น แต่ทำไมในเรื่องของผลงานวิชาการกลับมีความรู้สึกว่า ...ทางตัน...

ช่วยหาแนวทางคลายทุกข์หน่อยเถอะ....

มีสองทาง.....จิตบอก.....ทางแรกหยุดเสียสิ....สมองจะได้โล่ง

ไม่มีทาง....จิตอีกตัวบอก....ยิ่งจะถอยหลังเข้าคลองน่ะสิ...ไม่อายคนหรือ? ที่ขี้เกียจน่ะ....

นั่นสิ..!..!..น่าอายมาก....

ทางที่สอง.....สู้..สู้...คนอื่นทำได้ทำไมเราจะทำไม่ได้....งานที่ทำไว้ก็มีมากมายเอามาจัดให้เข้าระบบสิ..

คุณล่ะ.....คิดว่าฉันมีทางอื่นอีกไหม?..??...!...