เด็ก/ผ้าขาว/ผ้าสี

ดิฉันดูรายการย้อนรอยของพี่หนุ่ม เมื่อคืนนี้(๑๓ มกราคม ๒๕๕๐) โรงเรียนน่าอยู่มาก การจัดการเรียนการสอนน่าสนใจ ในฐานะที่อยู่ในวงการศึกษา ที่น่าสนใจมากกว่านั้นคือตัวเด็กที่มีพื้นฐานล้วนแต่ขาดความอบอุ่นจากครอบครัวแทบทั้งสิ้น

โรงเรียนดิฉันมีเด็กประเภทนี้มากมาย เวลาเด็กมีปัญหาหรือถูกทำร้ายกลับมีญาติโกโหติกาอีกมากมาย เช่นกัน เพื่อที่ว่าจะได้เงินจากกรณีต่าง ๆ แต่เมื่อพ่อแม่เด็กกลับไปหาทำงานต่างจังหวัดเด็กกลับอยู่อย่างขาดแคลน การลักเล็กขโมยน้อยจึงเป็นวิธีการหนึ่งที่เด็กจะเอาตัวรอด สังคมรอบข้างจะเสี้ยมสอนให้เด็กสามารถยืนหยัดอยู่ได้ เคยสังเกตเด็กเหล่านี้เมื่ออยู่ในห้องเรียนรวมกับเพื่อน เขาจะถูกแยกตัวอัตโนมัติ ทั้งด้วยตนเองต้องการและเพื่อนที่ไม่ต้องการคบหาสมาคมด้วย

คุณอ่านกรณีนี้ดูนะ

เด็กผู้หญิงประมาณชั้นประถมศึกษาปีที่ ๖ แอบขโมยมะม่วงกับน้องอีก ๒ คน ครูมาเห็นก็ไล่เด็กลงจากต้นมะม่วงด้วยความกลัวว่าเด็กจะตกลงมา แต่ครูไม่รู้ว่าพี่สาวแอบนิ่งอยู่บนต้นมะม่วง เมื่อครูกลับไป ภารโรงมาพบเห็นเข้าจึงไล่ลง และขู่ว่าจะฟ้องครูประจำชั้นเด็กหญิงไม่สนใจและยังท้าทายอีกว่าครูคนไหนก็ไม่กลัวทั้งนั้น ด้วยความโมโหที่ถูกเด็กพูดจาลองดี ท้าทาย ภารโรงจึงตีเด็กเข้าให้ เด็กร้องไห้ไปฟ้องบรรดาญาติๆ ซึ่งรุ่งเช้าก็ยกขบวนกันมาหาผู้บริหาร ในที่สุดภารโรงต้องจ่ายค่าตีเด็กไป ๔ ที ๔,๐๐๐ บาท ตามด้วยคำพูดอาฆาตมาดร้าย

ภารโรงผิดแน่ๆ ที่ตีเด็ก ตีไม่ถูกที่เสียด้วย เพราะโดนที่แขน......

หลังจากนั้นหนึ่งวันคณะครูช่วยกันรวบรวมเงินคืนให้ภารโรงจนเกือบครบ เพราะสงสารภารโรง

คณะครูส่วนใหญ่มีความรู้สึกอ้างว้าง......โดดเดี่ยว ไม่วันใดก็วันหนึ่งหากถูกลองดีเช่นนี้จะอดใจไม่ไหว

เพราะ

ฝ่ายบริหารกลัวมีปัญหากับชาวบ้าน เกิดชาวบ้านยกโขยงกันไปที่เขตการศึกษาฯ จะกลายเป็นปัญหาใหญ่ทันที

ทุกครั้งที่เกิดเหตุการณ์เกี่ยวข้องทำให้เด็กบาดเจ็บ......ครูต้องจ่าย

เช่นเวลาเที่ยงเด็กหนีไปเก็บมะม่วงที่บ้าน ตกลงมาขาหัก ครูจ่าย...ทั้งๆ ที่ครูหาอาหารกลางวันให้กินแล้วและกำชับไม่ให้หนีกลับบ้าน

เด็กงัดห้องเรียนปีนหน้าต่างเหยียบบนหลังคาห้องเรียนในวันหยุด กระเบื้องแตกตกลงมาแขนหัก ครูจ่าย...เพราะเป็นห้องของครูคนนั้น

ดิฉันไม่ได้เสียดายเงิน แต่มีความรู้สึกว่าความผูกพันระหว่างครูกับศิษย์มันไม่มี มองหน้ากันไม่สนิท สอนนักเรียนคนอื่นได้แต่มองหน้าคู่กรณีที่ทำให้เสียเงิน มันเสียความรู้สึกดีๆ ทั้งๆ ที่สงสารเด็กแต่มันเหมือนมีม่านบางๆ มากั้นไว้ คุณอาจคิดว่าเป็นครูจะไม่ให้อภัยศิษย์บ้างหรือ?

ยิ่งครูกับผู้ปกครอง ไม่ต้องพูดถึง

มามองดูเด็กบ้าง..!!!!......

ดิฉันไม่ได้ใช้ไม้เรียวมานาน เอาน้ำเย็นเข้าลูบ ได้แต่ขู่ว่าจะตี ไม่เคยตีสักที มีเหมือนกันที่ต้องเดินหนีไประงับอารมณ์ กลัวอดใจไม่ได้

เมื่อกลับมาดูสาเหตุ

ปัญหาที่เกิดมาจากครอบครัวแทบทั้งสิ้น พ่อแม่หย่าร้างกัน ต่างฝ่ายต่างไปมีครอบครัวใหม่ ทิ้งเด็กให้อยู่กับย่ายาย ส่งเงินมาให้บ้าง ไม่ส่งบ้าง เด็กย่อมที่จะต้องหาวิธีที่จะเอาตัวรอดให้ได้

คุณดูข่าวที่แบ้งค์ถูกยิงตายไหม.....ขนาดแบ้งค์ยิงตำรวจตายไป ๓ นาย แม่ของแบ้งค์ยังกล่าวหาว่าตำรวจทำร้ายลูกตน แต่ไม่คิดสักนิดว่า ทำไมแบ้งค์จึงเป็นเช่นนี้?