วันศุกร์ที่ ๓๐ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๐

เรื่องเล็กน้อยที่ค้างในใจ

มันค้างมาจากการเที่ยวกับทัวร์นั่นแหละ ฉันไปคนเดียว นอกนั้นซิ้ม(คือ หญิงชาวจีนอายุมาก แต่ยังไม่แก่มาก)ทั้งนั้นเลย มีผู้ชายสามคนผู้หญิงสิบสองคนรวมทั้งฉัน ฉันไปคนเดียว นอกนั้นเขารู้จักกันหมด ฉันพักกะซิ้มคนหนึ่ง สวยเชียวอายุ ๖๒ ปี ฉันบริการดูแลทุกอย่างเท่าที่จะช่วยได้ตั้งแต่บนรถจนถึงห้องพัก วันแรกที่เข้าพักน่ะฉันเสียบกุญแจห้องให้ซิ้มเข้าไปก่อนฉันรีบไปเช็ค mail และ msn ไปหาลูก กลับมาแกโวยวายใหญ่หาว่าฉันทิ้งแกอยู่คนเดียว แกเปิดน้ำไม่เป็น ต้องให้บริกรมาช่วย ทั้งยังทำก็อกน้ำเขาหลุดด้วย แต่ตอนที่ฉันกลับมาแกกลับเอาน้ำออกจากอ่างไม่ได้ ฉันจัดการระบายน้ำออก เปิดโทรทัศน์ให้ แล้วจึงจัดการกับตัวเอง ซิ้มเห็นฉันทาครีม จึงถามว่าครีมอะไร ฉันบอกว่าลูกสาวซื้อมาให้จากอเมริกา ไม่มีอะไรหรอก วันถัดมาเมื่อกลับมาฉันเปิดประตูห้องซิ้มบอกฉันว่าจะไปเล่นเน็ตก็ไปเหอะ ฉันกลับมาก็อาบน้ำนอนทีเดียว เช้าวันที่สามนั่นเองเมื่อฉันอาบน้ำเสร็จซิ้มเข้าห้องน้ำจึงเห็นว่าครีมที่ฉันบอกว่าลูกซื้อมาให้มันหายไปกว่าครึ่งที่เหลืออยู่ คาดว่าทาทั้งตัวก็ไม่หมดขนาดนั้น คงควักใส่กระปุกของแกไปด้วย ความเดือดในใจมันวิ่งปรู๊ดสูงขึ้นมาเลย แต่ความเป็นครูสะกดให้ฉันนิ่งอยู่พักหนึ่ง เก็บสีหน้าความไม่พอใจทั้งหมดไว้ ฉันไม่ได้ถาม ซิ้มออกจากห้องน้ำเห็นฉันทาครีมจึงพูดว่า หอมดีนะ เหมือนกลิ่นผลไม้ ฉันตอบค่ะคำเดียว คุณจะคิดว่าฉันขี้เหนียวไหม? ที่โกรธซิ้ม ฉันควรถามว่าคุณทำไงมันถึงหมดไปขนาดนี้? เด็กทำความสะอาดห้องมันควักเอาไปใช่ไหม? อยู่กันสองคนแล้วจะให้ถามทำไมว่าใครเอา มันของใช้ส่วนตัวนะ ฉันเสียความรู้สึกมาก นึกไม่ออกว่าเคยแอบเอาของใครแบบนี้บ้างรึเปล่า ถือว่าเป็นกรรมที่ฉันคั่งค้างกะซิ้มเขามาก่อนก็ได้ ฉันเพียงอยากเล่าให้ฟังน่ะ เพื่อว่าใครที่เดินทางแล้วเจอเพื่อนร่วมห้องเป็นอย่างนี้จะได้ระวัง ลูกสาวฉันบอกว่าที่หลังแม่อย่าบอกว่าซื้อมาจากอเมริกา ให้บอกว่าซื้อมาจากลาว..........

๒ ความคิดเห็น:

rchatsiri กล่าวว่า...

ทำบุญอาซิมไปเถอะ.ว่าแต่ลาวก็เจริญแล้วน่ะ...

rchatsiri กล่าวว่า...

อ.วรรณา ช่วย upload album ขึ้นเว็บด้วยน่ะครับ อยากดูรูปไปเที่ยวเขมร มาครับ